Συμμετοχή σε αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, 2019

Αρχιτέκτονες: Βαρβάρα Χριστοπούλου, Πάνος Δραγώνας
Συνεργάτες: Χριστίνα Αυραμίδη, Δέσποινα Κολοβού, Ελένη Ρόμπολα, Χριστίνα Τσεκούρα, Θοδωρής Τσελεπίδης

Ο Λυκαβηττός είναι το υψηλότερο σημείο της Αθήνας και ένας από τους πιο σημαντικούς δημόσιους χώρους της πόλης. Το φυσικό τοπίο του Λυκαβηττού είναι αποτέλεσμα μακροχρόνιας ανθρώπινης δραστηριότητας. Το μικρό αστικό δάσος φυτεύτηκε κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης της πόλης, ενώ η κορυφή του λόφου διαμορφώθηκε από τη λειτουργία ενός τοπικού λατομείου. Το πιο σημαντικό κτίριο της περιοχής είναι το θέατρο 3.000 θέσεων, το οποίο σχεδιάστηκε από τον Τάκη Χ. Ζενέτο τη δεκαετία του 1960. Αντίθετα με ό,τι θα περίμενε κανείς από ένα ελληνικό θέατρο, ο Ζενέτος επέλεξε να διατηρήσει απόσταση μεταξύ του νέου κτιρίου και της βραχώδους επιφάνειας του λόφου, δημιουργώντας μία ελεύθερη κατασκευή. Το θέατρο έχει σχήμα ραδιοτηλεσκόπιου, κοιτώντας το διάστημα αντί για τη γη. Η διαφανής δομή των σκαλωσιών προσφέρει στο κοινό την αίσθηση απομάκρυνσης από το φυσικό έδαφος. Αυτό που κάνει αυτόν τον χώρο μοναδικό είναι η θέα του νυχτερινού ουρανού και του αστικού τοπίου που προσφέρει το θέατρο, δημιουργώντας μια ευχάριστη αίσθηση αποσύνδεσης από το φυσικό περιβάλλον.

Με τις σκαλωσιές του Ζενέτου ως αναφορά, οι ανεβασμένοι περίπατοι στοχεύουν στο να δημιουργήσουν μια αίσθηση αποσύνδεσης, καθώς η προσοχή του επισκέπτη στρέφεται στις θέες της πόλης, του ουρανού και του διαστήματος.