6 Κατοικίες με Πισίνες – Σκροπονέρια, Εύβοια, Ελλάδα
Αρχιτέκτονες: Βαρβάρα Χριστοπούλου & Ελένη Γκίνη
Τοπογράφος: Ιωάννης Σαλταγιάννης
Εμβαδόν: 1.200 m²
Έτος Μελέτης: 2024
Κατάσταση: Σε εξέλιξη
3D Απεικονίσεις: Κωνσταντίνος Ξανθόπουλος
Αρμονία με το Τοπίο
Ο σχεδιασμός περιλαμβάνει έξι κατοικίες σε δύο συμμετρικά συγκροτήματα, τοποθετημένα στρατηγικά για να μεγιστοποιούν τις θέες προς τη θάλασσα και το τοπίο. Οι δυναμικές βεράντες εκτείνονται προς τα έξω, θολώνοντας τα όρια ανάμεσα στον εσωτερικό και εξωτερικό χώρο. Αυτή η ρευστή αρχιτεκτονική εμπειρία επιτρέπει στις κατοικίες να αλληλεπιδρούν με το φυσικό περιβάλλον, δημιουργώντας μοναδικές θέες και ενισχύοντας τη σύνδεση με τη φύση.
Υλικότητα και Ενσωμάτωση
Διάλογος με τη ΓηΟι βάσεις των κτιρίων είναι επενδυμένες με τοπική πέτρα, εδραιώνοντας τις κατασκευές στο τραχύ μεσογειακό έδαφος. Οι γήινες αποχρώσεις και οι φυσικές υφές ενισχύουν τη σχέση μεταξύ αρχιτεκτονικής και τοπίου, ενώ η αίσθηση της συνέχειας μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών χώρων επιτυγχάνεται μέσω μιας ενιαίας επιφάνειας δαπέδου. Ενσωματωμένες ζώνες φύτευσης ενισχύουν τη φυσική ροή μεταξύ αρχιτεκτονικής και φύσης.
Βιοκλιματικές Αρχές Σχεδιασμού
Παθητική ΆνεσηΠέρα από τις αισθητικές και χωρικές προσεγγίσεις του, το Folding Terraces ενσωματώνει παθητικές βιοκλιματικές στρατηγικές για την βελτίωση της φυσικής άνεσης. Οι κατοικίες αερίζονται φυσικά μέσω της υψομετρικής διαφοράς των επιπέδων: ο αέρας εισέρχεται από το επίπεδο του καθιστικού και εξέρχεται από τα ανώτερα σημεία, δημιουργώντας μια συνεχόμενη ανοδική ροή αέρα που διευκολύνει τον παθητικό δροσισμό. Αυτή η προσέγγιση μειώνει την ανάγκη για μηχανικά συστήματα, ακολουθώντας τη παραδοσιακή σοφία της μεσογειακής αρχιτεκτονικής.
Κατοικίες Ορισμένες από το Τοπίο
Το Folding Terraces προσφέρει μια βιωματική απόδραση, όπου το φως, ο αέρας και η υλικότητα συνδυάζονται για να δημιουργήσουν χώρους ηρεμίας και σύνδεσης με τη φύση. Μέσα από την ευαίσθητη αντίδρασή του στο τοπίο, την καινοτόμο χωρική οργάνωση και την προσεκτική επιλογή υλικών, το έργο επανακαθορίζει το διάλογο μεταξύ της σύγχρονης αρχιτεκτονικής και του ελληνικού τοπίου.